بیایید به یاد بیاوریم نه از یاد ببریم
بردیوارها روی پوستر و عکس شهید، عکس مرده ی هفتاد ساله میچسبانند و نام شهید از کوچه ها برداشته و نام سوسن و زنبق میگذارند. بعضی در پی شواهد و اسنادی هستند که ثابت کنند فاطمه(س) هم ادکلن میزده و پوست گوزن می پوشیده و برای فرزندانش، جلوی چشم یتیمان فقیر موز می خریده و هر روز حمام سونا می رفته است. بعضی ها سراغ چادر وصله دار زهرا(س) را در موزه ها میگیرند.بهشت زهرا برای آنها محیطی غم آلود است و افسردگی می آورد!!.. کاش طنین صدای شهید آوینی را با صدای نکره ی مایکل جکسون عوض نمی کردیم.
کاش به اسم کلاس گذاشتن پوشش خود را بد نمی کردیم.
کاش قحطی عفت تمام می شد.
کاش عملیات چریکی چمران فراموش نمی شد.
کاش باکریها و زین الدین ها از یاد نمی رفتند.
کاش از بوی گلاب بیشتر از ادکلن چارلی خوشمان می آمد.
پلاکهای جبهه جای خودش را به زنجیرهای طلا داده است.
متاسفانه جُنگ شادی امروز بیش از یادبود جنگ طرفدار دارد.
مردم را به جنگ رنگ آبی و قرمز مشغول کرده اند.
تا دیده و شنیده اند، کف و سوت به جای تکبیر و صلوات بوده است.
دریغا.... دریغا که سنگها را بسته و سگها را باز گذاشته اند.
بیایید مردانی که روی سیم خاردار و مین میرفتند را فراموش نکنیم.